Aşk ve Korku

İnsan cenab-ı hakkı ne kadar seviyorsa bir o kadarda korkmalıdır çünkü insan Allah(c.c) in kendisinden razı olup olmadığını bilemez bu yüzden; aşk ve korku arasında kalmalırıdır yanlız bu aşk cennet için olmamalı bizzat Allah(c.c) olan sevgi olmalı korku ise cehennemden olmamalı gene bizzat Allah(c.c) korkusu olmalı tabiki insan cennete girmek isteyebilir içinde cennet sevgisi olabilir ve elbeteki cehenneme girmekten korkar ve cehennem korkusu olabilir ancak asıl aşk ve korku cennet ve cehenemi yaratan Allaha olmalıdır

HZ. ÖMER(r.a): Bana deselerki herkez cennete girecek bir kişi cehenneme girecek korkarımki o kişi ben olayım deselerki herkez cehenneme girecek bir kişi cenete girecek işte o zaman ümit ederimki o kişi ben olayım.


İşte insan aynı bu şekilde Allahtan korkmalı ve ümit etmelidir korku ve ümit arasında yaşamalıdır

Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde, Allah'tan nasıl korkmaz, insan Onu sever de...(Necip fazıl kısakürek)

Aşk, aşk... Aşk selâhiyettir, aşk mülkiyettir, aşk hâkimiyettir. Onun içindir ki, gerçek âşık ne cehennem korkusuyla titrer, ne cennet iştiyakıyla yırtınır. O yalnız Allah'ın likasına (yüzüne) ve rızasına bakar.(üstad)

Bizlerde Yunus emre gibi iki cihanda maksudum sensin diyebilmeliyiz

Bana Seni Gerek Seni Aşkın aldı benden beni, Bana seni gerek seni; Ben yanarım dünü, günü, Bana seni gerek seni,.. Aşkın, âşıklar öldürür. Aşk denizine daldırır Tecelli ile doldurur Bana seni gerek seni. Sofilere sohbet gerek Ahilere ahret gerek Mecnunlara Leylâ gerek Bana seni, gerek seni. Yunus durur benim adım Gün geçtikçe artar odum İki cihanda maksudum Bana seni gerek seni...

Yunus Emre