HZ. Musa İle HZ. Hızır'ın Yolculuğu

Hz Musa, kavmine hitabede bulunuyordu:
-İnsanların en bilgini kimdir? diye soruldu.
Hz Musa, en bilgin benim, dedi Allah bilir, demediği için Hz Musaya Cenab-ı Hak, vahy ile itap edip buyurdu:
-Denizlerin birleştiği yerde bir kulum vardır. O, senden
bilgindir.

Musa:

-Ben onu nasıl bulayım? dedi.

Allah:

-Bir zembil içine balık koy, nerede onu yitirirsen aradığın ordadır buyurdu.

Musa, öğrencisi Yuşa b. Nün ile birlikte zembile bir balık koyarak yola çıktılar.
 Bir taş dibine gelip uyudular. Balık zembilden kayıp gitti ve denize iz, yol bıraktı.

 Musa ve yanındaki genç için hayret edilecek bir durumdu bu Gecenin kalanı ile gündüzünü yola geçirdiler. Sabah olunca, Musa, gence:
-"Gıdamızı getir, şu yolculukta yorulduk" dedi. Halbuki Musa, emrolan yere gelinceye kadar yorgunluk duymamıştı.

Genç:

-Hele görüyor musun, taşın dibine kaldığımızda ben balığın denize gittiğini size söylemeyi unuttum.!

Musa:

-Aradığımız yer orası idi, deyip izlerine döndüler. sahra'ya gelince elbisesi ile örtünmüş bir adam gördüler
Musa ona selam verdi ( O hızır'dı.)

Hızır:

-Ey selam sahibi nerelisin?

Musa:

-Ben musayım

Hızır:

-Beni israil'in Musa'sı mı?

Musa:

-Evet iyi bildiğin ilimlerden bana öğretmen için seninle gelebilirmiyim?

Hızır:

-Sen benimle beraber(arkadaş) olmaya katiyen dayanamazsın, (zira) ben, Allah'ın sana öğrettiği bir ilim varki onuda ben bilmem.

Musa:

-Sen beni inşallah sabırlı ve hiç işine karşı koymayan bir arkadaş bulacaksın.

Hızır:

-Ey, bana uyarsan yaptığım işler hakkında, sebebini söylemedikçe bana hiç bir şey sormayacaksın.
  Yürüyerek deniz kenarına doğru gittiler. İstedikleri yere gitmek için gemi yoktu, az sonra bir gemi geldi, binmek için konuştular. Hızır, tanındı, navlunsuz (ücretsiz) gemiye bindiler. Bir serçe gelip geminin kenarına kondu. Denizden iki damla su aldı.

Hızır:

- Ey Musa!
Benim ve senin bilgimiz Allah'ın bilgisi yanında şu serçenin denizden aldığı kadardır, dedi. Ve geminin tahtalarından birini koparıp attı.

Musa:

- Bizi navlusuz bindirdiler. Sen onların gemilerini, içindekileri batırmak içinmi deliyosun?

Hızır:

-Sen benimle " yoldaşlığa" dayanamazsın dememişmiydim?

Musa:

-Beni affet, unuttum, bana zorluk gösterme.(Bu Musanın ilk unutmasıdır,)
 Tekrar giderkenarkadaşları ile oynayan bir çocuğa rastladılar. Hızır bu çocuğu tepesinden tutup başını kopardı.

Musa:

-Ortada kısası gerektren bir şey yokken suçsuz yere birini nasıl öldürürsün? Görülmedik kötü bir şey bu.

Hızır:

-Sen benimle yoldaşlık edemezsin dememiş miydim?

Musa:

-Bundan sonra bir şey daha sorarsam artık bana arkadaş olma, beyan edecek özrüm kalmadı.
 Yine yürüdüler bir köye gelip köylülerden yemek istediler. Köylüler onları misafir etmedi. Hızır ile Musa, yıkılmak üzere olan bir duvar buldular, Hızır o duvarı eliyle doğrulttu.

Musa:

-İstersen ücret alırdın, dedi

Hızır:

-Şu an, artık aramzda ayrılık zamanıdır.
Peygamberimiz şöyle demiştir.
-Allah Musa'ya rahmet etsin, isterdik ki Musa, sabır edeydi de onların işlerinden daha çok hikaye oluna idi.



Başka bir kaynakta bulduğum bilgiye göre Hızır aleyhisselam'ın o geminin tahtasını sökme sebebi şudur:
ilerde haydutlar gemi soymaktadır. bindikleri gemi sahibi ise tek geçim kaynağı o gemidir. haydutlar gemiyi eski püskü görsün diye Hızır aleyhisselam geminin tahtasını sökmüştür.
 O çocuğun başını koparma sebebi ise O çocuk ilerde anne babasına karşı çıkıcak ve Allah'a asi gelicekti Hızır aleyhisselam o çocuk günah işlemesin diye böyle bir şey yaptı.